Bucket list

Ze hadden ooit een artikel gelezen over Atelier Alewijn in het AD regionaal. Nu had de familie mij via internet gevonden. Oma lag in het ziekenhuis voor een laatste behandeling. De schoondochter kwam samen met haar dochter van twaalf een wade uitzoeken. Zij kozen een paarse wade met donkerblauwe lijnen en grote witte bloemen, een Afrikaans motief. Als oma het niet mooi zou vinden kwamen ze de wade ruilen, maar ze waren vrij zeker van hun zaak. Als oma thuis kwam uit het ziekenhuis was het tijd voor haar bucket list. Een dagje Amsterdam stond nog op haar wensenlijst. De familie realiseerde zich dat er heel wat bij komt kijken om het afscheid goed voor te bereiden. Gelukkig vond oma de wade prachtig. Met de wade hadden ze de uitvaart in kannen en kruiken en konden zij zich wijden aan de bucket list van oma.
Een paar maanden later is oma overleden. Ze had nog een mooie tijd gekregen met haar familie, samen hadden ze al haar wensen gerealiseerd. Ik heb oma nooit ontmoet. Ik kreeg wel een paar foto’s post mortem van haar toegestuurd, waar ze lag opgebaard in de wade. Haar handen lagen gevouwen op haar buik en haar bovenlichaam werd omkranst door een bloemenzee van stof. Het was een prachtig beeld en een mooie herinnering voor de familie. Oma had gekozen voor een crematie. Pas bij de oven werd haar lichaam helemaal bedekt. De genodigden waren voor de uitvaart ingelicht over het gebruik van een wade. Sommige mensen vonden het aanvankelijk een eng idee, maar na afloop van de ceremonie kreeg de familie veel positieve reacties. Ik gaf de familie een lapje van de stof als aandenken. Zij missen oma, de mooie herinneringen geven hen troost.

mandala foto: Janny Jonkers

 

Nog geen reacties.

Geef een reactie