Steeds meer mensen kiezen al bij leven een wade voor zichzelf. Een klant bedacht het woord levenswade. Dat lijkt me een mooi woord voor een wade die al bij leven gebruikt wordt, zoals de lapjesdeken van dit verhaal:
Inmiddels zijn ze beiden de zestig gepasseerd. Toen ze nog jong waren zaten ze bij elkaar in de klas op de opleiding. Dat was aan de Prinsengracht in Amsterdam. De opdracht was destijds om katoenen lapjes te verven met afbindtechnieken. Nadien zag je de gebruikte verfbaden in allerlei kleuren de gracht in stromen…
Ruim veertig jaar later ontmoetten ze elkaar weer op een kleine reünie van de groep in Amsterdam. De hernieuwde kennismaking roept bij allebei gevoelens op en er groeit een liefdesband. Bij het ophalen van herinneringen ontdekken ze dat ze beiden de lapjes van destijds bewaard hebben. De verzameling van hem en haar is samengevoegd en ik heb er een lappendeken van gecomponeerd. De deken is gevoerd met flanel en aan de onderkant met naturel katoen-satijn. Voor mij is dit een voorbeeld van een levenswade. Bij deze vrolijke lappendeken denk je niet meteen aan de dood, voorlopig kan hij nog even op bed liggen.
Nog geen reacties.